discotheek

Nezumi zag waar Regina in de flikflak naar toe sprong. Hij handelde instinctief en sprong zelf ook in een flikflak achteruit. Hij landde gebalanceerd op de grond en wierp twee messen naar Regina die hij uit zijn wapenriem trok. Zijn schouder deed pijn, vooral na die flikflak maar hij lette er gewoon niet op en sprong achter de bar zodat hij beschermd was tegen overige schoten.

Regina wist één mes te ontwijken maar de andere raakte haar in haar bovenarm. Een pijnlijk steek schoot door haar heen maar ze had geen tijd om daar verder aandacht aan te besteden. Ze raapte het mesje razendsnel op en slingerde het met veel kracht terug naar Nezumi. "Let voort beter op je spullen." wierp ze hem toe.

Armell haalde nog eens uit met zijn mes langs het gezicht van lj en lachte maniakaal. hij zag het bloed langs de wang van zijn vijand glijden, en de woede in diens gezicht. hij voelde zich machtig...hij voelde de kick van zijn pijn. hij wilde meer...hij begon steeds sneller en sneller toe te slaan, als een slang die zijn prooi dood bijt.

Lj voelde de 2e krats in zijn gezicht in een week tijd maar door de aderaline voelde hij de pijn bijna niet en hij begon alles zo goed mogelijk te ontwijken of af te weren en dan plaatst hij zijn voeten in de buik van armell en hij schopt hem achter uit en hij kwam recht en richte zijn pistool weer op hem en schoot en hij keek heel even naar regina en hij keek armell aan

armell voelde dat hij geschopt werd...en op de grond neer kwam...en hij kwam bij zijn positieven...hoe graag hij ook bloed wilde zien...hij moest agentje levend te pakken krijgen. hij haalde uit zijn riem een klein vlesje, en liet een klein beetje van een helderblauwe vloeistof in een gleuf van zijn dolk lopen. toen hij op stond liep hij naar lj toe...hij danste nog wat om hem heen, ontweek een paar slagen...en sloeg toe...zijn dolk sneed langs lj's bovenarm.

Lj bleef waakzaam en probeerde op afstand van armell te blijven en schoot zo nu en dan maar steeds mis door dat heen en weer gedans en net toen hij draaide voor de uit haal voelde hij de schram en een branderich gevoel en hij vloekte luid en schoot toen heel snel en acheter elkaar op armell toe zijn pistool leeg was en op dat moment zat hij al op zijn knieen en alles draaide rond zich heen en hij probeerde toch nog op te staan. maar zijn lichaam weigerdemee te werken

armell danste om hem heen om de schoten te ontwijken, en grijnsde toen hij zag dat het gif effect begon te hebben. hij liep nu langzamer. "wat is er agentje...voel je je niet zo goed?" hij lachte. hij tilde het hulpeloze lichaam van lj op en gooide het over zijn schouder...het gif was een mengsel geweest dat reageerde met de acohol in de jongen zijn bloed...hij was het van plan geweest het aan hem te geven voordat hij dronk...voor echtra effect...maar dit werkte ook. met lj over zijn schouder verdween hij in de nacht.....

Lj keek kwaad naar armell jij.., wact maar...snauwt hij sufjes terwijl hij zijn gedans volgde en helemaal op de gromd zakte en alles echt alles draaide en hij voelde nog net hoe armell hem over zijn schouder heen tilde en toen werd hem alles zwart voor zijn ogen, en hij kreeg niet meer mee tot armel hem mee nam de nacht in

Nezumi keek even over de rand van de bar en zag dat Regina het mes terug wierp. Met een vlugge hand trok hij het zoveelste mes uit zijn wapenriem en weerde het mes dat op hem af suisde af. Het mes vloog in de lucht en Nezumi ving het op voordat het de grond of hem of wie dan ook zou raken. Hij stak zijn messen terug en besloot over te gaan op pistool. Ging veel sneller, helaas met minder bloedvergieten maar het leek erop dat Regina een goede vechter was van dichtbij én van veraf. Hij kon haar het beste gewoon neerknallen. Hij trok zijn twee pistolen, ging recht staan en begon op Regina te schieten.

Regina vloekte en ze dook weg. Hij bleef maar schieten en haar enige kans om te overleven was onverwachte en vooral snelle bewegingen te maken terwijl ze met haar eigen pistool terugschoot. Ze bracht zichzelf naar achter een container waar ze nog enigzins beschutting had want ze merkte dat ze moe werd en dit spelletje niet heel lang meer vol zou kunnen houden.

Nezumi greep een tafel vast bij de rand, zwiepte die op zijn kant en verstopte zich erachter voor Regina's schoten. Hij klikte de lege patronen uit zijn pistolen en deed er met.vlugge vingers nieuwe in. Hij schoot op Regina, recht tegen de container en probeerde door de gaten heen te schieten, wat niet erg makkelijk was van zo'n afstand.

Regina vloekte zacht toen ze merkte wat hij van plan was. Maar de container zou de kogels genoeg stremmen waardoor ze niet ernstig gewond zou raken mochten ze er wel door komen. Ze gluurde over de rand van de container en zag dat Nezumi zijn eigen bunker gemaakt had van een tafel. Kon hij niks beters bedenken ofzo? Ze mikt op zijn hand met haar pistool en schoot. Ze moest hem zo zijn te verzwakken dat ze ervandoor kon. Aan doden deed ze liever niet.

Nezumi dook vlug achter de tafel toen Regina weer begon te schieten en vloekte zachtjes. Dit kon nog wel eeuwen doorgaan. Hij moest iets bedenken om Regina uit haar schuilplaats te krijgen, maar wat kon hij doen? Denk, Nezumi, denk... dacht hij bij zichzelf en keek even rond, zich afvragend of hij iets uit zijn omgeving kon gebruiken. Hij keek weer naar Regina vanachter de tafel, schoot vlug weer weg voor een schot en in een glimp ving hij een lamp op die half boven Regina hing. Die kon hij wel gebruiken nu. Hij richtte zijn pistool op het bovenstuk van de lamp die de bevestiging aan het plafond verborg en schoot. De kogel raakte en de lamp viel naar beneden.

Die had Regina niet zien aankomen. Ze voelde opeens een snijdende pijn in haar zij en een kreun van pijn verliet haar lippen. Wie die gast dan ook was, ze vond hem nu al irritant. Ze schoot nog snel twee schoten zijn kant op terwijl ze razendsnel nadacht over een ontsnappingsplan. Want dit ging natuurlijk nergens over. Ze wist niet of hij haar dood wilde hebben of haar mee wilde nemen naar hun schuilplaats maar geen van beide ideeën beviel haar.

neem regina gevangen naar terroristen hoofd kwatier dan kun je haar vertellen wat ze is
en Lj schanteren XO

Nezumi merkte dat ze gestopt was met schieten en liet de kans niet voorbij gaan. Hij sprong over de tafel en rende op haar schuilplaats af. Hij sprong recht over de container heen wat goed ging dankzij freerunning, en landde recht voor haar neus. Hij richtte zijn pistool op haar en keek ijzig op haar neer. Je kon merken dat hij wat uitgeput was doordat hij lichtjes hijgde. 'Blijf daar of ik knal je been eraf.' siste hij kil. 'Fate heeft Lj meegenomen en ookal zou je ontsnappen, dan zouden we Fate zo het bevel kunnen geven om Lj pijn te doen. En dat wil je toch niet?'

Regina keek hem met geschrokken ogen aan. Die had ze niet aan zien komen. Bleef stilletjes in de houding waarin hij haar had gevonden zitten en ze wachtte gespannen af. Ze wist dat ontsnappen op dit punt geen goed plan was, misschien dat ze mee kon komen en dan erin kon slagen te ontsnappen. Dat moest te doen zijn. "Oke... Ik geef me over." zei ze terwijl ze de pit in haar ogen en stem terug kreeg. Ze was niet van plan zich als zielig meisje te gaan gedragen.

whaa hyperactiviteit hierzoo
ik moet dadelijk weg komen jullie rond 9 uur ook on XD
heb zin in rpgen hier

'Verstandig.' zei Nezumi nog voor hij bukte en haar arm pakte. Hij hees haar overeind en draaide haar om zodat hij haar handen kon vastbinden. Hij stak zijn pistool even in zijn wapenriem en haalde een dikkere variant van een tie wrap/ladderstrip uit zijn jaszak die hij om Regina's polsen deed en aantrok. Hij had zo even geen handboeien of touw bij de hand en deze dingen waren erg sterk en ze gingen nauwelijks los. Hij trok het niet heel erg strak aan, gewoon net goed anders zouden de tie wraps haar bloedvaten afknellen doordat die dingen zo gruwelijk strak aangetrokken konden worden. Hij trok zijn pistool weer uit zijn riem en pakte haar bovenarm om haar daarna de discotheek uit te leiden.

Regina slikte. Na al die jaren had ze toch nog gefaald.. Wat een vernedering. Met tegenzin liep ze met hem mee, maar ze hield wel haar hoofd geheven. "Ik hoop dat je blij bent met jezelf." zei ze bitter terwijl ze zich naar buiten liet leiden. "Dus.. Waarom moest ik ook al weer zo nodig met je mee komen?" nu ze toch gevangen zat kon ze net zo goed die vragen stellen. Dan was het in ieder geval misschien nog een beetje interessant.