Vervallen wijk

deze wijk is lang geleden door een bom geraakt er waren toen heel veel slachtoffers
dit deel is afgesloten van de stad, niemand mag hier eigelijk komen

Lj liep over de zanderiche grond. hier was lang geleden een bom ontplof en hij keek na de vernielingen er van. en hij begreep niet hoe mensen dit voorn schade konden veroorzaken...laat staan de doden die er bij vielen, en hij ging bij een gebouw staan en keek naar binnen en zag een speel kamer van kinderen.

Met rustige soepele passen stapte Nezumi over de zanderige grond. Zijn schoenen lieten voetafdrukken achter die weer verdwenen door de gure wind die de zandkorrels over de sporen blies. Zilveren ijzige ogen keken vanonder een capuchon door blauwe lokken rond, zijn zwart gehandschoende handen gevestigd in zijn jaszakken. Hij haalde een van zijn handen uit zijn zakken en zette die op een laag stuk muur waarna hij zijn benen er overheen slingerde en daarna op zijn voeten landde. Het was een sombere plek, niet een soort omgeving waar veel mensen rond zouden hangen. Nezumi vond het echter niet erg. In vergelijking met de pracht en praal waar hij in tegenzin had geleefd, was deze omgeving tien keer beter. Je kon duidelijk zien dat er een bom was ontploft. De gebouwen misten grote stukken, de lantaarnpalen stonden schots en scheef en in de verte kon Nezumi een krater zien, waar de bom waarschijnlijk was gevallen. Er waren zeker wel honderden mensen dood gegaan. Niet dat het Nezumi wat deed. Hij had al zoveel mensen zien doodgaan dat hij geen verdriet meer voelde voor degenen die of wel of niet aan zijn handen waren gestorven. Bovendien waren ze al dood.

Lj zuchte diep, en ging tegen de muur aan zitten en liet zich zakken en keek naar de lucht die was zo mooi en helder blauw en hij keek naar de grond die paste hier totaal niet, en hij schudde zijn hoofd. kleine kinderen die dood gingen door dit barbaars gedrag...hij wilde de mensen helpen altijd en dat zou hij doen voor bijna alles en hij zag een gedaante lopen ineens en hij bekeek hem stil

Ook Nezumi merkte de merkwaardig blauwe lucht op. Tussen zijn lokken door keek hij naar de lucht, geen enkel wolkje aan de hemel en probeerde het te verbinden met dit sombere uitzicht. Hij kon geen verbintenis maken met de twee. Hij sloeg zijn ogen al snel weer neer de grond en liep rustig verder, oude glasscherven krakend onder zijn zwarte kisten, het enige geluid wat hij hoorde naast het ruisen van de wind. Toch keek hij weer op, je wist nooit wie er voor je zou verschijnen en zag een gedaante bij een gebouw zitten. Hij liep gewoon verder, schonk geen aandacht aan de gedaante tot hij uit zijn ooghoeken zag wíe het was. En hij bleef plotseling staan, stil.

Lj kreeg een raar gevoel toen hij die jonge zag en hij stond langzaam op en bekeek hem eerst even voor hij dichter bij liep. he ken ik jou misschien vraagt hij dan

Nezumi bleef stilletjes staan, even nadenkend over wat hij nu het beste kon doen. Hij hoorde Lj's vraag. Natuurlijk kende hij hem. Maar dat zou hij nu nog niet gaan onthullen. Dat zou later wel gebeuren. Hij schudde zijn hoofd lichtjes wat ook zijn pony voor zijn ogen bracht zodat niemand zijn ogen zou zien - dat was namelijk het eerste waar hij herkend aan werd.
Met een vlugge handbeweging trok hij een mes en sierlijk draaide hij zich om waarna hij het mes naar hem toe zwiepte.

Lj bleef staan toen hij nee schudde en hij dacht na maar hij wist net toch zeker tot hij hem ergens van herkende maar hij haalde zijn schouders op en dan hoort hij geruis van iets en in een vloeidende maar krachtige beweging slaat hij net voor het met hem raakt hem weg. he waar sloeg dat nu weer op. vraagt hij

Nezumi's arm werd weggeslagen door Lj. Shit, en hij dacht hem met een verrassingsaanval neer te halen. Werkte dus niet bij hem. Dat had hij eigenlijk kunnen verwachten maar wie niet probeerde kreeg nooit iets, luidde het gezegde. Hij besloot toen om maar eventjes met zijn oude collega te stoeien voor hij zijn plan in werking zou zetten. 'Overduidelijk op jou, agentje.' mompelde hij zacht en liet zijn mes in zijn hand rondtollen voor hij hem naar Lj wierp. In die fractie van een seconde trok hij twee andere messen en viel Lj er behendig mee aan.

Lj keek nezumi vernietigent en rebels aan en hij ging klaarstaan en voor het mejse bukte hij zich en bij de aanvallen begon hij het soepel te blokeren met jolan en alles leek voor hem in een slowmtoin te gebeuren. jammer dit agentje is het er niet mee eens. sist hij uitdagent en hij haalde uit en daarna meteen een trap en zijn bewegingen bleven vloeient

Nezumi grijnsde door wat Lj zei. Klonk nog altijd als de oude koppige Lj. Helaas voor hem zouden ze niet meer kunnen samenwerken. Nezumi vond dat ergens wel jammer. Het was altijd leuk om Lj te sarren. Nezumi zag zijn aanval aankomen en gelukkig had hij scherpere zintuigen dan andere mensen, anders had hij ongetwijfeld moeite gehad met Lj. Hij maakte een.backflip, een sprong waarbij hij een achterwaartse salto deed waardoor hij Lj's aanvallen ontweek. In zijn sprong wierp hij zijn twee messen ook op Lj, waarna hij besloot even slim te doen en zijn twee pistolen te trekken. Hij landde op de grond, zijn pistolen al getrokken en schoot met beide pistolen op Lj. 'Pech voor het agentje dan.'

Lj vonde het merk waardig hoe kon deze jongen zomaar zijn aanvallen zo goed en snel blokkeren en die dingen, en hij ziet de 2 messen en slaat ze weg en dan de schoten en eentje ontwijkt hij maar de andere schaaft zijn wang en hij greep na zijn wang en greep een pistool en schoot nu ook op nazumi. jij vuile rat, schreeuwt hij kwaad op hem

Vuile rat... Hoe ironisch dacht Nezumi met een lichte grijns en dook weg voor de schoten. Met een koprol stond hij weer overeind en verborg zich vlug achter een muur. 'Raakt het agentje opgefokt?' riep hij spottend en schoot weer op Lj vanachter de muur. Hij wist hoe kort het lontje van Lj was, en als hij nu te weten zou komen dat hij het was zou hij helemaal exploderen. Nezumi vond dat Lj het zelf moest uitvinden. Maakte het spelletje alleen maar leuker.

Lj hoorde hem de woorden uitspreken. Dadelijk heb je opgefokt een stoot op je neus. snauwt hij rebels tegen nazumi en hij ging achter een grond berg liggen en hij kwam even er boven uit en schoot in de richting van nazumi. maar nu heb je nog niet gezegt wat je van me moest, en daarbij ben jij opgefokt jij begon. ssist hij en hij maakte achter het de grond allenmaal gebaren er bij

Nezumi barstte in lachen uit door wat Lj zei. 'Goh... Het verbaasd me eigenlijk niet dat je nog zo bekrompen denkt. Wat is precies jouw definitie van opgefokt?' Hier en daar een beetje plagen, kon nooit kwaad. Hij kwam weer tevoorschijn van achter de muur en schoot weet. 'Oh, ja. Bedankt dat je me eraan herrinert, heethoofd.' Hij ging weer achter de muur staan met een spottende grijns. 'Onlangs gaat er een gerucht rond de terroristen rond en ik was degene die van dat gerucht een feit maakte. Agent Lj heeft een zusje genaamd Regina...'

Lj had het onderhand wel gehad met meneertje heeft altijd wel ergens een antwoord op zijn tong liggen, en hij lag verborgen in de hoop zand en toen hij gee schoten meer hoorde vuurde hij zelf ook, en hij hoorde het van terroristen. jah daar lopen de gekste figuren rond maar wel allenmaal even gek, maar dan laait de woeden in hem op hoe wist die halve garen gast van regina, en hij stond op en begon schoeetent naar nezumi te lopen. waar heb je dat van daan. snauwt hij

Nezumi bleef zitten, triomfantelijk omdat hij Lj had waar hij hem wou hebben. 'Laten we zeggen dat ik een goeie bekende van je werk ken die toevallig alles van jou wist. Hij was zo goed om het aan mij door te geven.' zei hij toen kalm en klemde zijn pistool vast in zijn losse greep. 'Helaas voor jou weten wij ook waar ze zich bevindt en kunnen we haar vangen, of het nou dag of nacht is. Dus ik zou maar stoppen met wild rond schieten en luisteren.'

ik dacht tot je het ging zeggen als die gepakt werdt tot die moest luisteren
zullen we al vast in het hoofdkwatier schuilplaats van de terroristen spelen met nazumi Lj (en regina die kan ook mee worden genomen he) en tot hij Lj gaat vertellen wat hij wilt en zo en hij vertelt regina wat ze is of zo van Lj
------

Lj werd er alleen maar bozer van en bleef schieten tot je alleen nog maar klik klik hoorde en hij dook vlug achter een muurtje en hij schelde eerst nog woedende verwijzingen naar hem wat hij met hem zou doen als hij ook maar in de buurt van regina kwam, en daana bleef het eventjes stil. ik zal haar beschermen je komt niet bij haar in de buurt hoor je me

Toen Nezumi de klikjes hoorde kwam hij direct in beweging: Hij stak zijn pistool in zijn riem wn rende op de plek af waar Lj zich bevond. Dankzij freerunning technieken klom hij met gemak over het gammele muurtje en landde voor Lj. Hij greep de jongen bij zijn keel en kneep er wat in. 'Je gaat nu mee, heethoofd. Of je het nou wilt of niet.' zei hij kort, zijn ogen nog steeds verborgen.

Lj greep de hand van de jongen stevig beet en hij voelde hioe de jongen wat knee er in. dacht het niet snauwt hij en hij zag het gezicht van de jongen niet maar hij raapte een hoekige steen op en sloeg er mee zo hart hij kon tegen zijn ellenboog aan waarmee hij zijn keel vast had, jammer voor je maar dat wordt vandaag niet en als het aan mij licht nooit niet, schreeuwt hij

Als je goed naar Nezumi's gezicht keek kon je nog zien dat hij op zijn kiezen beet door de pijn. 'Wil je het zo spelen? Goed dan.' siste hij nijdig en trok met zijn vrije hand een mes. Hij liet Lj's keel los, drukte een van zijn handen tegen de muur en stak het mes er dwars door heen. 'Wat zei je nou, agentje?' vroeg hij spottend maar kil en trok een tweede mes die hij even in zijn hand liet tollen. 'Als je wilt steek ik deze door je andere hand. Voor mij is het geen probleem.'

Lj keek nezumi met een triomvolle grijns aan,pijn he. zegt hij speelselijk, maar dan voelt hij hoe een mes zijn hand doorboort en hij schreeuwt het uit van de pijn, maar strapt ook naar nazumi. eritant rot joch dat je der wel niet bent, snauwt hij en vloekt nog wat er bij maar dan zie je een rebelse twinkeling in zijn ogen staan en hij kijkt naar de dolk in nazumi's hand, moet ik daar bang voor zijn ik heb wel ergere dingen meegemaakt dus laat maar komen, snauwt hij, hij was een van de enige agenten die je totaal niet kon breken met pijn binnen de ctu

Nezumi ontving de trap van hem gewoon maar liet geen spoortje van pijn op zijn gezicht zien. 'Tsk, had ook niet anders verwacht.' siste hij zachtjes, meer tegen zichzelf dan tegen Lj. Hij groef even diep in zijn zak en haalde een spuit eruit met een spul dat je spieren verslapte. 'Speciaal gemaakt voor opstandige agentjes.' zei hij nog voor hij de spuit in Lj's nek drukte en de inhoud naar binnen spoot.

Lj keek nazumi aan die gevarlijk dichtbij was en toen hij die spuitt zag probeerde hij hem nog weg te trappen maar het was te laat en hij voelde hoe hij de spuit in zijn nek geduwt werd de plek waar zo iets heel snell ging werken, en hij kreunde toen hij het spul voelde binnen lopen. en hij bleef verzet tonen maar hij werd langzamerand met de bewegingen rustig maar het vloeken heild lekker aan

(armell heeft Lj ook gepakt voor jou he dus die brengt hem na de terroristen huis waar hij nu zit:)